Depresje

W terapii poprzez hipnozę – hipnoterapię, zadaniem hipnoterapeuty jest aby zmotywować chorego do wspólnej pracy, konsekwentnie dążyć do wyrzucenia negatywnego zasobu informacji z podświadomości w postaci nawarstwionych i skompresowanych negatywnych informacji i w ich korelacji przerabianych nieświadomie myśli, ale też uzyskanie bardzo ważnego czynnika, to uaktywnienie wiary w terapię i ozdrowienie w chorym.

Metoda hipnozy – hipnoterapii, to wejście w rejon który służy do uzyskania celowości przywrócenia dobrostanu w organizmie człowieka poprzez odwrócenie i usunięcie sytuacji głęboko zakodowanej w podświadomości to jest dokładnie co odbywa się podczas sesji hipnoterapeutycznej. W efekcie następuje przypomnienie sytuacji stwarzającej powrót do stanu emocji, tym które towarzyszyły w utworzeniu danego zapisu wydarzenia, czyli następuje zdekompresowanie i odwrócenie negatywnego zapisu w podświadomości i zamianie w pozytywny zapis.

Posługując się hipnozą w terapii, jako hipnoterapeuta wykorzystuję dostępne mi zasady sugestii oraz autosugestii ale też staram się wprowadzać i używać formę sygnalizacji w postaci słownych wyobrażeń, których zadaniem jest doprowadzić do szybszego odprężenia, co może pozwolić mi osiągnąć zmniejszenie nerwowego napięcia, w efekcie ten stan powoli doprowadza do uczucia senności w połączeniu z procesem rozluźnienia układu mięśniowego, a w konsekwencji tego stanu jestem w stanie uzyskać spowolnienie biegu myśli.

Osobiście dla mnie ten mechanizm często bywa kluczem jakim otwieram przysłowiowe drzwi na zewnątrz przy wychodzeniu z depresji, ja stosuję ten mechanizm w terapii hipnozą.

Metodą hipnozy jestem w stanie doprowadzić do odczucia stopniowego rozłączenia się od problemów które wywołują poczucie niepokoju, ale pozwala mi to na uzyskanie i stworzenie pewnego bezpiecznego buforu w postaci dystansu do problematycznego odczucia.

Abyśmy mogli rozpoznać depresję, powinien być spełniony przynajmniej jeden z głównych poniżej wymienionych kryteriów kwalifikujących rozpoznanie: jest to obecność obniżonego nastroju(depresyjnego) albo stan wyraźnego zmniejszenia zainteresowania prawie wszystkimi czynnościami dnia codziennego. Pełniejszy i klarowny obraz ukazuje się kiedy objawy te muszą występować niemalże codziennie, lub przez znaczną część dnia nie ustępując przez ponad dwa tygodnie.

Stan depresji, pojawia się niespostrzeżenie. W tym stanie człowiek traci powoli poczucie sensu, wręcz staje się bierny, nie wykazuje żadnej chęci ani ochoty na jakąkolwiek aktywność i jedyne pragnie samotności. W tym stanie człowiek nabiera poczucia niezrozumienia przez bliskich, a wszystko, co do tej pory mogło i przynosiło radość, teraz jest nam obojętne.

Śmiało możemy powiedzieć że depresja jest rodzajem zaburzenia psychicznego, które wpływa na nasze samopoczucie i nastrój. Coraz większa ilość ludzi zaczyna borykać się z depresją niezdiagnozowaną i nie nieleczona co już staje się coraz poważniejszym problemem zdrowotnym, coraz większa ilość osób jest tym dotknięta.

Patrząc z głębszego punktu widzenia ten stan oznacza że doświadczamy chorobowego obniżenia dobrego samopoczucia i nastroju który już trwa długi czas, np.: kilka tygodni lub nawet miesiące. W tym stanie człowiekowi towarzyszy najczęściej uczucie dezorganizacji i brak jakiejkolwiek chęci do aktywności złożonej, ale też wiąże się z tym przeżywanie własnej wykreowanej niewydolności życiowej często niosącej w sobie poczucie choroby.

Człowiek znajdujący się w stanie depresji zaczyna cierpieć z powodu odczuwania nadmiernego smutku, w efekcie może to prowadzić do ubytku energii oraz zmniejszenia aktywności.

W tym stanie, człowiek chory doświadczający depresji powoli zmniejsza zakres codziennych zainteresowań a jego koncentracja i uwaga obniżają się, dość częstym objawem może być pojawienie się zmęczenia po nawet małym wysiłku, występuje możliwość doświadczania stanu zobojętnienia a nawet stan niemożności aby przeżywać przyjemności. Częstymi a nawet stałymi stanami w czasie depresji mogą być zaburzenia apetytu lub snu.

Spadek nastroju i dobrego samopoczucia może występować niezależne od bieżących zdarzeń a w kolejnych dniach nie podlega zmianom w kierunku lepszego samopoczucia. Depresja doprowadzić może do obniżenia samooceny, co w efekcie może dać poczucie nieuzasadnionego i irracjonalnego odczucia małej wartości oraz poczucia winy.

• nasze predyspozycje genetyczne,
• nasze przykre doświadczenia w dzieciństwie,
• takie jak trauma z powodu rozwodu, utrata pracy albo śmierć bliskiej nam osoby,
• brak nieumiejętności funkcjonowania w grupie,
• nadwrażliwość,
• nadmierna koncentracja na swojej osobie,
• zaniżone poczucie własnej wartości,
• potrzeba nadmiernej akceptacji ze strony otoczenia

Jakie są objawy cielesne depresji:

• duża potrzeba snu, lub bezsenność
• brak apetytu,
• nadmierny apetyt
• ciągłe zmęczenie
• spadek lub wzrost wagi,
• zaburzenia miesiączkowania,
• suchość w gardle,
• zmniejszone libido,Sposobem jakim ja traktuję depresję jest poprzez osiągnięcie komfortu stanu rozprężenia w wyniku tego zaczynam serią pogłębionych technik rozprężenia z zaangażowaniem indywidualnie złożonych technik wizualizacyjnych, a w efekcie dostanie się do układu nerwowego człowieka. Cykliczne powtarzanie tych metod, doprowadza do dobrostanu psychofizycznego stnu danej osoby